TANIM
Marbofloksasin, kemoterapötik ajanların florokinolon sınıfından sentetik geniş spektrumlu bir antibakteriyel ajandır.Marbofloksasin, 9-floro-2,3-dihidro-3-metil-10-(4-metil-1-piperazinil)-7-okso-7H-pirido[3,2,1-ij] için tescilli olmayan isimdir. [4,1,2] benzoksadiazin-6-karboksilik asit.Ampirik formül C'dir17H19FN4Ö4ve moleküler ağırlık 362.36'dır.Bileşik suda çözünür;ancak alkali koşullarda çözünürlük azalır.N-oktanol/su bölme katsayısı (Kow), pH 7 ve 25°C'de ölçülen 0.835'tir.
Şekil 1: Marbofloksasinin kimyasal yapısı
KLİNİK FARMAKOLOJİ
Marbofloksasin, aç hayvanlara oral uygulamayı takiben gastrointestinal sistemden hızla ve neredeyse tamamen emilir.İki değerlikli katyonların genellikle florokinolonların emilimini azalttığı bilinmektedir.Eş zamanlı beslenmenin marbofloksasin emilimi üzerindeki etkileri belirlenmemiştir.(Görmekİlaç etkileşimleri.) Köpekte, oral marbofloksasin dozunun yaklaşık %40'ı idrarla değişmeden atılır.1.Aynı zamanda değişmemiş ilaç olarak dışkıyla atılım, köpeklerde diğer önemli eliminasyon yoludur.Marbofloksasinin %10 ila %15'i köpeklerde karaciğer tarafından metabolize edilir.
Laboratuvar ortamında köpeklerde marbofloksasinin plazma proteinlerine bağlanması %9.1 ve kedilerde %7.3 idi.Kedide, oral dozun yaklaşık %70'i idrarla marbofloksasin ve metabolitler olarak atılır, atılan materyalin yaklaşık %85'i değişmemiş ilaç olarak.İntravenöz dozlama ile ilgili farmakokinetik parametreler, 6 sağlıklı yetişkin av köpeği üzerinde yapılan bir çalışmada tahmin edilmiştir ve Tablo 1'de özetlenmiştir. Aynı hayvanlara oral tabletlerin dozlanmasını takiben mutlak biyoyararlanım %94 olmuştur.
Marbofloksasin plazma konsantrasyonları, sağlıklı yetişkin av köpeklerinde (dozaj grubu başına 6 köpek) 1,25 mg/lb veya 2,5 mg/lb'lik tek oral dozların ardından zamanla belirlendi.Oral olarak uygulanan marbofloksasinin absorpsiyonu, 1.25 ila 2.5 mg/lb doz aralığında orantılı olarak artar.Marbofloksasin plazma konsantrasyonları, 2.5 mg/lb'lik tek bir oral dozun ardından 7 sağlıklı yetişkin erkek kedide zamanla belirlendi.Köpeklerin ve kedilerin oral dozunu takiben plazma farmakokinetik parametreleri Şekil 2 ve 3'te ve Tablo 2'de özetlenmiştir. Terminal eliminasyon yarı ömrü ve doz aralığına bağlı olarak, kararlı durum seviyelerine üçüncü dozdan sonra ulaşılır ve tek bir dozdan sonra elde edilenlere göre köpeklerde yaklaşık %25 ve kedilerde %35 daha fazladır.Marbofloksasin, köpek dokularında yaygın olarak bulunur.Marbofloksasinin doku konsantrasyonları, sağlıklı erkek av köpeklerinde (zaman periyodu başına 4 köpek) tek bir oral dozdan (1.25 veya 2.5 mg/lb) 2, 18 ve 24 saat sonra belirlendi ve Tablo 3a ve 3b'de özetlendi.
Tablo 1: 2.5 mg/lb'lik bir dozajda 6 yetişkin av köpeğine intravenöz marbofloksasin uygulamasını takiben ortalama farmakokinetik parametreler.
|
Parametre
|
Tahmin ± SD* n=6
|
|
Toplam vücut açıklığı, (mL/h•kg)
|
94 ± 8
|
|
Kararlı durumda dağılım hacmi, Vss, (L/kg)
|
1,19 ± 0,08
|
|
AUC0-inf (μg•sa/mL)
|
59 ± 5
|
|
Terminal plazma eliminasyon yarı ömrü, t1/2(H)
|
9,5 ± 0,7
|
* SD = standart sapma
Tablo 2: Marbofloksasin tabletlerinin yetişkin av köpeklerine 1,25 mg/lb nominal dozda oral yoldan verilmesini takiben ortalama farmakokinetik parametreler veya
2.5 mg/lb ve kedilere 2.5 mg/lb'de.†
|
parametreler
|
Köpek Tahmini ± SD* (1,25 mg/lb) n=6
|
Köpek Tahmini ± SD* (2,5 mg/lb) n=6
|
Kat Tahmini ± SD* (2,5 mg/lb) n=7
|
|
Maksimum konsantrasyon zamanı, Tmaksimum(H)
|
1,5 ± 0,3
|
1.8 ± 0.3
|
1,2 ± 0,6
|
|
Maksimum konsantrasyon, Cmaksimum, (μg/mL)
|
2,0 ± 0,2
|
4,2 ± 0,5
|
4,8 ± 0,7
|
|
AUC0-inf (μg•sa/mL)
|
31,2 ± 1,6
|
64 ± 8
|
70 ± 6
|
|
Terminal plazma eliminasyon yarı ömrü, t1/2(H)
|
10,7 ± 1,6
|
10,9 ± 0,6
|
12,7 ± 1,1
|
† köpeklere uygulanan ortalama gerçek dozajlar sırasıyla 1.22 mg/lb ve 2.56 mg/lb idi ve ortalama
kedilere uygulanan gerçek dozaj 2.82 mg/lb idi.
* SD = standart sapma
Şekil 2: Marbofloksasinin yetişkin av köpeklerine 1,25 mg/lb veya 2,5 mg/lb dozlarında tek oral uygulamasını takiben ortalama plazma konsantrasyonları (µg/mL).
* Tablo 4'e bakınız. Mikrobiyoloji MIC verileri için bölüm.
Figür 3: 2.5 mg/lb'lik bir dozajda yetişkin kedilere tek oral marbofloksasin uygulamasını takiben ortalama plazma konsantrasyonları (µg/mL).
* Tablo 5'e bakınız. Mikrobiyoloji MIC verileri için bölüm.
Tablo 3a: Marbofloksasin tabletlerinin yetişkin av köpeklerine 1,25 mg/lb* dozunda tek bir oral uygulamasını takiben doku dağılımı.
|
Doku
|
Marbofloksasin 2 saat (n=4)
|
Konsantrasyonlar 18 saat (n=4)
|
(μg/g ± SD) 24 saat (n=4)
|
|
mesane
|
4,8 ± 1,1
|
2,6 ± 1,5
|
1.11 ± 0.19
|
|
kemik iliği
|
3,1 ± 0,5
|
1.5 ± 1.5
|
0,7 ± 0,2
|
|
dışkı
|
15 ± 9
|
48 ± 40
|
26 ± 11
|
|
jejunum
|
3,6 ± 0,5
|
1.3 ± 1.0
|
0,7 ± 0,3
|
|
böbrek
|
7,1 ±1,7
|
1,4 ± 0,5
|
0,9 ± 0,3
|
|
akciğer
|
3,0 ± 0,5
|
0,8 ± 0,2
|
0,57 ± 0,19
|
|
lenf düğümü
|
5.5 ± 1.1
|
1,3 ± 0,3
|
1.0 ± 0.3
|
|
kas
|
4,1 ± 0,3
|
1.0 ± 0.3
|
0,7 ± 0,2
|
|
prostat
|
5.6 ± 1.4
|
1.8 ± 0.6
|
1,1 ± 0,4
|
|
deri
|
1,9 ± 0,6
|
0,41 ± 0,13
|
0,32 ± 0,08
|
* SD = standart sapma
Tablo 3b: Marbofloksasin tabletlerinin yetişkin av köpeklerine 2.5 mg/lb'lik bir dozajda tek bir oral uygulamasını takiben doku dağılımı.
|
Doku
|
Marbofloksasin 2 saat (n=4)
|
Konsantrasyonlar 18 saat (n=4)
|
(μg/g ± SD*) 24 saat (n=4)
|
|
mesane
|
12 ± 4
|
6 ± 7
|
1.8 ± 0.4
|
|
kemik iliği
|
4,6 ± 1,5
|
1.28 ± 0.13
|
0,9 ± 0,3
|
|
dışkı
|
18 ± 3
|
52 ± 17
|
47 ± 28
|
|
jejunum
|
7,8 ± 1,1
|
2,0 ± 0,3
|
1,1 ± 0,3
|
|
böbrek
|
12.7 ±1.7
|
2,7 ± 0,3
|
1,6 ± 0,2
|
|
akciğer
|
5,48 ± 0,17
|
1,45 ± 0,19
|
1.0 ± 0.2
|
|
lenf düğümü
|
8.3 ± 0.7
|
2,3 ± 0,5
|
2,03 ± 0,06
|
|
kas
|
7,5 ± 0,5
|
1.8 ± 0.3
|
1.20 ± 0.12
|
|
prostat
|
11 ± 3
|
2,7 ± 1,0
|
2,0 ± 0,5
|
|
deri
|
3.20 ± 0.33
|
0.705 ± 0.013
|
0,46 ± 0,09
|
* SD = standart sapma
Mikrobiyoloji
Florokinolonların birincil etkisi, bakteriyel enzim olan DNA girazı inhibe etmektir.Duyarlı organizmalarda, florokinolonlar nispeten düşük konsantrasyonlarda hızla bakterisittir.Marbofloksasin, çok çeşitli gram-negatif ve gram-pozitif organizmalara karşı bakterisittir.Amerika Birleşik Devletleri'nde gerçekleştirilen klinik saha çalışmalarında izole edilen patojenlerin minimum inhibitör konsantrasyonları (MIC'ler), Ulusal Klinik Laboratuvar Standartları Komitesi (NCCLS) standartları kullanılarak belirlendi ve Tablo 4 ve 5'te gösterildi.
Tablo 4.1994–1996 yılları arasında yürütülen klinik çalışmalara kaydedilen köpeklerde deri, yumuşak doku ve idrar yolu enfeksiyonlarından izole edilen patojenlere karşı marbofloksasinin MİK Değerleri* (μg/mL).
|
organizma
|
İzolat Sayısı
|
mikrofon50
|
mikrofon90
|
MIC Aralığı
|
|
stafilokok intermedius
|
135
|
0.25
|
0.25
|
0.125-2
|
|
Escherichia koli
|
61
|
0.03
|
0.06
|
0.015-2
|
|
Proteus mirabilis
|
35
|
0.06
|
0.125
|
0.03-0.25
|
|
beta-hemolitik Streptokok,
(A Grubu veya B Grubu değil)
|
25
|
1
|
2
|
0,5-16
|
|
Streptokok,
D grubu enterokok
|
16
|
1
|
4
|
0.008-4
|
|
Pasteurella multocida
|
13
|
0.015
|
0.06
|
≤0,008-0.5
|
|
stafilokok aureus
|
12
|
0.25
|
0.25
|
0.25-0.5
|
|
enterokok faecalis
|
11
|
2
|
2
|
1-4
|
|
Klebsiella pnömonisi
|
11
|
0.06
|
0.06
|
0.01-0.06
|
|
Pseudomonas spp.
|
9
|
**
|
**
|
0.06-1
|
|
Pseudomonas aeruginosa
|
7
|
**
|
**
|
0.25-1
|
* İn vitro duyarlılık verileri (MİK) ile klinik yanıt arasındaki korelasyon henüz belirlenmemiştir.
azimli.
** MIC50 ve MIC90, yetersiz sayıda izolat nedeniyle hesaplanmamıştır.
Tablo 5: Marbofloksasinin izole edilen patojenlere karşı MİK Değerleri* (μg/mL)
1995 yılında yürütülen klinik araştırmalara dahil edilen kedilerde deri ve yumuşak doku enfeksiyonları
ve 1998.
|
organizma
|
İzolat Sayısı
|
mikrofon50
|
mikrofon90
|
MIC Aralığı
|
|
Pasteurella multocida
|
135
|
0.03
|
0.06
|
≤0,008-0,25
|
|
beta-hemolitik Streptokok
|
22
|
1
|
1
|
0.06-1
|
|
stafilokok aureus
|
21
|
0.25
|
0,5
|
0.125-1
|
|
Corynebacterium spp.
|
14
|
0,5
|
1
|
0.25-2
|
|
stafilokok intermedius
|
11
|
0.25
|
0,5
|
0.03-0.5
|
|
enterokok faecalis
|
10
|
2.0
|
2.0
|
1.0-2.0
|
|
Escherichia koli
|
10
|
0.03
|
0.03
|
0.015-0.03
|
|
basil spp.
|
10
|
0.25
|
0.25
|
0.125-0.25
|
* İn vitro duyarlılık verileri (MİK) ile klinik yanıt arasındaki korelasyon henüz belirlenmemiştir.
azimli.
GÖSTERGELER VE KULLANIMLARI
Zeniquin (marbofloksasin) tabletleri, marbofloksasine duyarlı bakterilerle ilişkili köpek ve kedilerde enfeksiyonların tedavisi için endikedir.
KONTRENDİKASYONLARI
Marbofloksasin ve diğer kinolonların, test edilen türlerin çoğunda olgunlaşmamış hayvanlarda artropatiye neden olduğu gösterilmiştir, köpek bu yan etkiye özellikle duyarlıdır.Marbofloksasin, hızlı büyüme evresindeki olgunlaşmamış köpeklerde kontrendikedir (8 aya kadar küçük ve orta ırklar, 12 aya kadar büyük ırklar ve 18 aya kadar dev ırklar).Marbofloksasin, 12 aylıktan küçük kedilerde kontrendikedir.Marbofloksasin, kinolonlara aşırı duyarlı olduğu bilinen köpek ve kedilerde kontrendikedir.
UYARI
Sadece hayvanlarda kullanım içindir.Çocukların erişemeyeceği yerlerde saklayın.Gözlerle temasından kaçının.Temas halinde, gözleri hemen bol su ile 15 dakika boyunca yıkayın.Deri teması halinde cildi sabun ve su ile yıkayınız.Oküler veya dermal maruziyetten sonra tahriş devam ederse bir doktora danışın.Florokinolonlara aşırı duyarlılık öyküsü olan kişiler bu üründen kaçınmalıdır.İnsanlarda, kinolonlara aşırı maruz kaldıktan sonra birkaç saat içinde kullanıcının ışığa duyarlı hale gelme riski vardır.Aşırı kazara maruz kalma meydana gelirse, doğrudan güneş ışığından kaçının.
ÖNLEMLER
Kinolonlar, bilinen veya şüphelenilen merkezi sinir sistemi (CNS) bozuklukları olan hayvanlarda dikkatli kullanılmalıdır.Bu tür hayvanlarda kinolonlar, nadir durumlarda, konvülsif nöbetlere yol açabilen CNS stimülasyonu ile ilişkilendirilmiştir.Kinolonların, çeşitli türlerdeki olgunlaşmamış hayvanlarda ağırlık taşıyan eklemlerin kıkırdak erozyonlarına ve diğer artropati belirtilerine neden olduğu gösterilmiştir.Kedilerde florokinolon kullanımının retinayı olumsuz etkilediği bildirilmiştir.Bu tür ürünler kedilerde dikkatli kullanılmalıdır.Marbofloksasinin üreme amacıyla kullanılan, hamile veya emziren hayvanlarda güvenliği gösterilmemiştir.
TERS TEPKİLER
Günlük 2.5 mg/lb'ye kadar dozlarda marbofloksasin alan köpeklerde klinik saha çalışmaları sırasında aşağıdaki klinik belirtiler rapor edilmiştir: iştah azalması veya kaybı (%5.4), aktivite azalması (%4.4) ve kusma (%2.9) .Köpeklerde vakaların %1'den azında şu belirtiler rapor edilmiştir: artan susuzluk, yumuşak dışkı/ishal, davranış değişiklikleri, titreme/titreme/titreme ve ataksi.Çalışma kaydından bir gün önce nöbet geçiren bir köpek, marbofloksasin tedavisi sırasında nöbet geçirdi.
1.25 mg/lb/gün alan kedilerde yapılan klinik saha çalışmaları sırasında aşağıdaki klinik belirtiler rapor edilmiştir: diyare (%2.1) ve yumuşak dışkı (%1.4).Kedilerde vakaların %1'inden azında kusma bildirilmiştir.
DOZAJ VE YÖNETİM
Köpeklere ve kedilere oral uygulama için önerilen doz günde bir kez vücut ağırlığının lb'si başına 1.25 mg marbofloksasindir, ancak dozaj güvenli bir şekilde 2.5 mg/lb'ye yükseltilebilir.
Deri ve yumuşak doku enfeksiyonlarının tedavisi için, Zeniquin tabletleri, klinik belirtilerin sona ermesinden sonra en fazla 30 gün süreyle 2-3 gün süreyle verilmelidir.İdrar yolu enfeksiyonlarının tedavisi için Zeniquin tabletleri en az 10 gün süreyle uygulanmalıdır.5 gün içinde herhangi bir gelişme kaydedilmezse, tanı yeniden değerlendirilmeli ve farklı bir tedavi süreci düşünülmelidir.
İlaç etkileşimleri
İki değerlikli ve üç değerlikli katyonlar (örneğin demir, alüminyum, kalsiyum, magnezyum ve çinko) içeren bileşikler (örneğin sukralfat, antasitler ve mineral takviyeleri) kinolonların emilimini engelleyebilir ve bu da ürünün biyoyararlanımında azalmaya neden olabilir.Bu nedenle, kinolonların gıdalar, takviyeler veya bu bileşikleri içeren diğer preparatlarla birlikte oral yoldan verilmesinden kaçınılmalıdır.
ETKİNLİK ONAYI
Köpeklerde ve kedilerde bakteriyel deri ve yumuşak doku enfeksiyonlarında ve marbofloksasine duyarlı bakterilerle ilişkili köpeklerde idrar yolu enfeksiyonlarında (sistit) klinik etkinlik doğrulanmıştır.Klinik saha çalışmalarında izole edilen bakteriyel patojenler, Mikrobiyoloji Bölüm.
HEDEF HAYVAN GÜVENLİĞİ
köpekler
Marbofloksasinin toksisitesi, 42 gün boyunca 2.5, 7.5 ve 12.5 mg/lb/gün marbofloksasin uygulanan 12 ila 14 aylık av köpeklerinde değerlendirilmiştir.Kusma, ciltte kızarıklık (genellikle kulakları içerir) ve kızarık mukozalar, kontroller dahil tüm gruplarda ara sıra gözlendi, ancak en sık olarak 12.5 mg/lb grubunda kaydedildi.Azalan gıda tüketimi ve kilo kaybı 7.5 mg/lb ve 12.5 mg/lb gruplarında anlamlıydı.Tedavi edilen hayvanların hiçbirinde klinik topallık görülmedi.1/8 plasebo ile tedavi edilen hayvanlarda ve 12.5 mg marbofloksasin/lb verilen 3/8 hayvanda eklem kıkırdağında minimal ila hafif lezyonlar gözlendi.Makroskopik olarak, bu lezyonlar veziküller, kabarık alanlar veya çökük, açık renkli alanlardır.Mikroskopik olarak, bu lezyonlar aşağıdakilerden bir veya daha fazlasının varlığı ile karakterize edildi: eklem kıkırdağında fissür, erozyon, kondrosit proliferasyonu, fibrilasyon veya dikey ayrılma.Tedavi edilen köpeklerdeki bu kıkırdak lezyonları, kontrol köpeklerindekilere benzerdi ve florokinolonlar tarafından üretilenlere özgü değildi.Yukarıdaki patolojik değişikliklere ek olarak, 0/8 plasebo ile tedavi edilen köpeklerde ve marbofloksasin ile tedavi edilen üç grubun her birinden 2/8 köpeklerde makroskopik olarak eklem kıkırdağında kırmızı alanlar not edildi.Bu alanlar genellikle mikroskobik olarak eklem yüzeyinin vaskülarite alanları ile ilişkiliydi, ancak tüm hayvanlarda mikroskobik olarak doğrulanamadı.Bunlar, ilaca bağlı hasar nedeniyle aktif vaskülarizasyon belirtisi olmayan, olgun fibröz bağ dokusundaki büyük kan damarlarından oluşuyordu.Bunlar büyük olasılıkla gelişimsel anomaliler veya eklem yüzeyinin normal varyasyonları olarak kabul edildi ve ilaç tedavisi ile ilişkili olarak değerlendirilmedi.
Marbofloksasin 12 ila 14 aylık beagle köpeklerine 12 gün boyunca 25 mg/lb/gün dozunda uygulandı.Tedavi edilen köpeklerde gıda tüketiminde azalma, kusma, dehidratasyon, aşırı tükürük salgısı, titreme, ciltte kızarıklık, yüzde şişme, aktivite azalması ve kilo kaybı görülmüştür.Klinik topallık kaydedilmedi.42 günlük çalışmada olduğu gibi, eklem kıkırdağının büyük ölçüde görünür, fokal, kırmızı alanları görüldü.Bu bulgular, 2/6 plasebo ile tedavi edilen köpeklerde ve 4/6 marbofloksasin ile tedavi edilen köpeklerde kaydedildi.Odaklar, belirgin vaskülarizasyon veya subkondral kemiğin artmış vaskülarizasyonu ile fibrokartilaj alanlarıydı.Mikroskobik ve makroskopik görünüm nedeniyle, bu kırmızı odaklar, muhtemelen gelişimsel anomaliler veya eklem kıkırdağındaki normal varyasyonlar olarak tanımlandı.
3-4 aylık, büyük ırk, amaca uygun yetiştirilmiş melez köpeklere 14 gün boyunca 5 mg/lb/gün dozunda uygulanan marbofloksasin, eklem kıkırdak lezyonlarına bağlı olarak tüm köpeklerde belirgin topallık ile sonuçlanmıştır.Topallığa iştah ve aktivite azalması eşlik etti.
kediler
Marbofloksasin, yaklaşık 8 aylık 24 kediye (tedavi grubu başına 8 kedi) arka arkaya 42 gün boyunca 2.5, 7.5 ve 12.5 mg/lb/gün (5.5, 16.5 ve 27.5 mg/kg/gün) dozlarında uygulandı.Marbofloksasin ile tedavi vücut ağırlıkları, besin tüketimi, serum kimyası, idrar tahlili veya organ ağırlığı parametreleri üzerinde olumsuz etkiler oluşturmamıştır.Plasebo grubu da dahil olmak üzere tüm tedavi gruplarında bazı kedilerde parçalı nötrofil sayılarında azalma gözlendi, ancak marbofloksasin ile tedavi edilen gruplarda ortalama sayımlar önemli ölçüde daha düşüktü.Bazı kedilerde, mutlak nötrofil sayıları normal referans değerlerinin altındaydı (marbofloksasin ile tedavi edilen bir kedide 615 nötrofil/μL kadar düşük ve plasebo ile tedavi edilen bir kedide 882 nötrofil/μL kadar düşük).Diğer hematolojik gözlemler olumsuz etkilenmedi.En yüksek doz grubundaki kedilerde zaman zaman klinik belirtiler görülmüştür: 4/8 kedide aşırı tükürük salgısı ve 2/8 kedide kulak kepçesinde kızarıklık.7.5 mg/lb alan bir kedide ve 12.5 mg/lb alan 3 kedide femur eklem kıkırdağında makroskopik değişiklikler görüldü.Mikroskopik olarak, bu büyük lezyonlar fokal veya multifokal kondropati ile ilişkiliydi.Makroskopik gözlemlerle ilişkili olmayan mikroskobik kondropati, günlük 2.5 mg/lb ile tedavi edilen bir kedide (doz aralığının üst sınırının 1 katı) ve günlük 7.5 mg/lb ile tedavi edilen ilave bir kedide de mevcuttu.Çalışma sırasında topallık kanıtı yoktu.Bir orta doz kedide ve 4 yüksek doz kedide mikroskobik olarak perivasküler ila diffüz dermatit görüldü.Kurul onaylı bir oftalmolog tarafından yapılan fundoskopik muayene ve oküler patologlar tarafından retina ve optik sinirin histolojik incelemesi, tedavi gruplarının hiçbirinde lezyon göstermedi.
Marbofloksasin ayrıca yaklaşık 8 aylık 6 kediye arka arkaya 14 gün boyunca 25 mg/lb/gün (55 mg/kg/gün) dozunda oral yoldan verildi.İlaç intoleransı ile ilişkili klinik belirtiler, 8 günlük tedaviden sonra 5/6 kedide aşırı tükürük salgılaması ve tüm kedilerde kulak kepçesinde kızarıklık olmuştur.Birkaç kedide ara sıra kusma görüldü ve bir kedide azalmış aktivite kaydedildi.Kontrollerle karşılaştırıldığında, başta erkekler olmak üzere bazı hayvanlarda gıda alımında azalma kaydedildi.Perivasküler ila diffüz dermatit, tedavi edilen tüm hayvanların kulak kepçelerinde ve birkaç hayvanın standart deri örneklerinde mikroskobik olarak görüldü.2/6 ile tedavi edilen hayvanlarda fokal veya multifokal artiküler kondropati mevcuttu.Tedavi edilen bir kedide duodenal mukoza erozyonu ve tedavi edilen bir kedide pilor ülseri vardı.Topallık gözlemi ve hematoloji, klinik kimya, idrar tahlili veya organ ağırlığı parametreleri üzerinde hiçbir olumsuz etki olmamıştır.Kurul onaylı bir oftalmolog tarafından yapılan fundoskopik muayene ve oküler patologlar tarafından retina ve optik sinirin histolojik incelemesi herhangi bir lezyon göstermedi.
Marbofloksasinin 12-14 aylık iskeletsel olarak olgun kedilerin eklem kıkırdağı üzerindeki etkisini araştırmak için bir çalışma yapılmıştır.Kırk kedi rastgele her biri 10 kediden oluşan 4 gruba ayrıldı.Gruplar art arda 42 gün boyunca 1.25, 3.75 veya 7.5 mg/lb/gün (2.75, 8.25 veya 16.5 mg/kg/gün) dozlarında plasebo veya marbofloksasin aldı.Eklemlerde veya diğer dokularda tedaviye bağlı patolojik değişiklik olmamıştır.Plasebo dahil tüm tedavi gruplarında kusma ve yumuşak dışkı kaydedilmiştir ve artan doz ve tedavi süresi ile sıklığı artmıştır.Yüksek doz erkeklerde kusma daha belirgindi.
DEPOLAMA KOŞULLARI
30°C'nin (86°F) altında saklayın.
NASIL TEDARİK EDİLDİ
Zeniquin tabletleri, aşağıdaki güçlü marbofloksasin ve şişe boyutlarında mevcuttur:
100 veya 250 tablet içeren şişelerde sağlanan 25 mg puanlı tabletler
100 veya 250 tablet içeren şişelerde sağlanan 50 mg puanlı tabletler
50 tabletlik bir şişede sağlanan 100 mg puanlı tabletler
50 tabletlik bir şişede sağlanan 200 mg puanlı tabletler
Mesajınız 20-3.000 karakter arasında olmalıdır!